1648 - de Vrede van Munster

Op 5 januari 1646 reisden gezantschappen van de zeven Verenigde Provinciën naar Munster om te onderhandelen over de beëindiging van de Tachtigjarige Oorlog. Ruim twee jaar later resulteerden deze besprekingen in een vrede waarbij de volkenrechtelijke onafhankelijkheid van een gebied dat bijna overeenkomt met het huidige Nederland, werd vastgelegd en internationaal erkend. De Republiek maakte zich dus definitief los uit het Duitse Rijk. De vredesbesprekingen te Munster en Osnabrugge maakten ook een einde aan de Dertigjarige Oorlog, waarbij vele Europese staten betrokken waren geweest. De Westfaalse vredes legden de basis voor een Europees machtsevenwicht dat lange tijd bleef bestaan. Op allerlei plaatsen in Europa worden dit ongekend grote vredescongres en zijn belangrijke gevolgen herdacht met tentoonstellingen, congressen en andersoortige culturele manifestaties. In Nederland werd de reeks evenementen al in 1996 geopend met een wetenschappelijk congres, georganiseerd door de Katholieke Universiteit Nijmegen, onder auspiciën van de interdisciplinaire Werkgroep Zeventiende Eeuw. De bundel 1648. De Vrede van Munster bevat 32 van de op het congres gehouden lezingen. De artikelen belichten niet alleen de receptie en de implicaties van de vredessluiting zelf, maar schenken ook ruime aandacht aan aspecten van de toenmalige cultuur die direct zichtbare of meer verborgen raakvlakken met de Vrede hebben. Ze bestrijken globaal genomen drie terreinen: de politieke en diplomatieke geschiedenis en de geschiedschrijving van diverse wetenschappen; de zeventiende-eeuwse letterkunde, de geschiedenis van het boek en de liedcultuur; de schone kunsten en met name de schilderkunst. Deze veelzijdige benadering van de Nederlandse aspecten van de Vrede van Munster levert een wijds panorama op.