Astma en COPD

Astma en COPD behoren beide tot de meest voorkomende chronischeaandoeningen in de huisartspraktijk. Met name door de toename vanhet roken door vrouwen in de afgelopen decennia zal de prevalentie vanCOPD de komende jaren nog fors stijgen.De inzichten over hoe goede diagnostiek bij astma en COPD eruit moetzien, zijn de laatste jaren flink in beweging. In de laatste aanpassing vande NHG-Standaarden over astma en COPD (2008) neemt de spirometrieal een minder bepalende plaats in dan voorheen en wordt gewezen ophet belang van een goede anamnese wat betreft het patroon van klachten,beperkingen en uitlokkende factoren.De dubbeldiagnose astma én COPD blijkt hierdoor vaker gesteld te wordenen ook blijkt de diagnose astma dan wel COPD soms heroverwogen temoeten worden.Bij de behandeling en de begeleiding heeft de praktijkondersteuner in eengroot deel van de huisartspraktijken een vaste plaats gekregen. Het delegerenvan taken van de huisarts aan de praktijkondersteuner en het biedenvan geprotocolleerde en gestructureerde zorg hebben de kwaliteit van dezorg aan astma- en COPD-patiënten in de huisartspraktijk verbeterd. Desamenwerking met andere zorgpartners heeft een stimulans gekregendoor ketenzorgprojecten.Voor de huisarts betekenen deze veranderingen in de zorg dat de eigenexpertise op het terrein van astma en COPD op peil moet zijn om hetgevraagde huisartsgeneeskundig zorgaanbod te leveren en de consultatiefunctieten aanzien van de praktijkondersteuner adequaat in tevullen.Van huisartspraktijken wordt in toenemende mate gevraagd de kwaliteitvan de zorg transparant te maken door het registreren en zichtbaar makenvan het feitelijk handelen. Het NHG heeft een voorlopige set indicatorenvoor zowel astma als COPD vastgesteld die als basis dient voor zorgprogramma’sen eerstelijns-DBC’s.