Bijzonder ontslagprocesrecht

De huidige Nederlandse preventieve ontslagprocedures vertonen afwijkingen ten opzichte van het 'normale' civiele- en bestuursprocesrecht. Zo wordt de procedure tot het verkrijgen van voorafgaande toestemming voor een opzegging ingevolge art. 6 Buitengewoon Besluit Arbeidsverhoudingen 1945 (BBA) beheerst door de Algemene wet bestuursrecht (Awb), maar staan bezwaar en beroep tegen het al dan niet verlenen van toestemming door het Uitvoeringsinstituut Werknemersverzekeringen (UWV) niet open. In het kader van de procedure tot ontbinding van de arbeidsovereenkomst op grond van art. 7:685 BW zijn hoger beroep en cassatie uitgesloten en vindt niet steeds een integrale toepassing plaats van het wettelijk bewijsrecht. Voornoemde procesrechtelijke bijzonderheden staan in deze studie centraal. Aan de orde komt wat de ratio is voor dat bijzonder ontslagprocesrecht. Tevens wordt onderzocht in hoeverre de afwijkingen in het ontslagprocesrecht gerechtvaardigd zijn gelet op de gevolgen voor de rechtsbescherming van partijen en de norm van art. 6 EVRM. Kunnen onjuiste beslissingen hersteld worden, ondanks het niet openstaan van de normale rechtsmiddelen van bezwaar, beroep, hoger beroep en cassatie? Is het bijzondere ontslagprocesrecht wel in overeenstemming met het recht op een eerlijk proces? Daarnaast wordt in de studie rechtsvergelijkend onderzoek gedaan naar het Duitse en Italiaanse ontslagstelsel. Bieden deze stelsels bruikbare alternatieven voor de procesrechtelijke bijzonderheden in het Nederlandse stelsel? Ten slotte wordt ingegaan op de Wet werk en zekerheid en het nieuwe ontslagprocesrecht dat daardoor per 1 juli 2015 in werking zal treden. Wat betekent deze wet voor de huidige procesrechtelijke bijzonderheden in het ontslagrecht? Daarnaast wordt dat nieuwe ontslagprocesrecht kritisch bezien mede in het licht van de rechtsvergelijkende bevindingen in de studie.