Cultural Policy in the Netherlands

Erfgoed, media, letteren en kunsten vertellen iets over de maatschappij waarin wij leven: van historische landschappen en binnensteden tot musea, van omroepen tot openbare bibliotheken, van boeken tot popconcerten, van foto's tot dansvoorstellingen, van kranten tot internet.
Het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap (OCW) geeft invulling aan een cultuur- en mediabeleid en doet dat om verschillende redenen. Zo probeert hij het cultureel erfgoed tegen aantasting of vernietiging te beschermen en cultuuruitingen te vrijwaren van onevenredige druk van de vrije markt, zodat bijvoorbeeld kwetsbare toneelvoorstellingen toch kunnen worden gemaakt. Het ministerie van OCW zet zich ook in voor een veelzijdig, gevarieerd en kwalitatief hoogwaardig aanbod waar mensen uit kunnen kiezen. Daarop aansluitend zorgt de overheid voor toegankelijkheid, dat wil zeggen dat een zo groot mogelijk publiek van kijkers, lezers, luisteraars en bezoekers van het aanbod gebruik moet kunnen maken.
Cultural policy in the Netherlands, edition 2009 behandelt de drie terreinen die tot het cultuurbeleid worden gerekend: (1) cultureel erfgoed (musea, monumenten, archeologisch erfgoed en archieven), (2) media (omroep en pers), letteren en bibliotheken en tot slot (3) de kunsten (beeldende kunsten, vormgeving en fotografie, architectuur, film, podiumkunsten en amateurkunst en cultuureducatie). Daarnaast wordt ingegaan op diverse cultuurpolitieke thema's, zoals internationaal cultuurbeleid, culturele diversiteit en het Nationaal Historisch Museum.
Cultural Policy in the Netherlands, Edition 2009 is bestemd voor iedereen die is geïnteresseerd in cultuurbeleid, in zijn geschiedenis en in de recente ontwikkelingen op dat gebied. Deze uitgave beschrijft het beleid tot en met begin 2009; het ondersteunende cijfermateriaal daarentegen heeft grotendeels betrekking op de subsidieperiode 2005-2008.