De architectuur van de stad

In De architectuur van de stad introduceert Rossi een nieuwe wetenschap van de stad en het begrip `architectonische tendens`. Het boek heeft in de ruim dertig jaar dat het bestaat een onuitwisbaar stempel gezet op de ontwikkeling van de architectuur van de twintigste eeuw. Het verzet zich, geheel in de geest van de tijd, tegen de modernen en in het bijzonder tegen de functionalistische reductie van de architectuur en de vervlakking van de stad tot een product van planningsprocessen. Rossi stelt een nieuwe werkwijze voor de analyse van de stad voor. Zij stoelt op de begrippen typologie en morfologie, en is verbonden met het ontwerp dat geenszins `neutraal` is, maar wordt gedragen door een `houding` ofwel een architectonische tendens. De architectuur van de stad heeft gedurende meer dan dertig jaar alle trends en modes overleefd en vormt een nog altijd actueel instrument voor hen die zich op de mogelijkheid van een intrinsieke rationaliteit van het architectonisch ontwerp beroepen