De laatste huzaar

Mei 1940: de 20-jarige cavalerist Tonny van Renterghem voert zijn peloton aan in man-tegen-man gevechten met Duitse parachutisten bij Den Haag. Zijn huzarenregiment biedt heftig weerstand. Het pantserafweergeschut en de Nederlandse luchtafweer halen een groot deel van de Duitse luchttransportvloot neer, waardoor de invasie in Engeland verijdeld is. De Nederlandse capitulatie op 14 mei komt voor Van Renterghem als een volkomen verrassing die hij weigert te accepteren.

Na de bezetting sluit hij zich aan bij de verzetsgroep de Orde Dienst, hij houdt zich vooral bezig met spionageactiviteiten voor Londen. Het nazi-bewind veroordeelt Van Renterghem ter dood, maar hij weet aan zijn arrestatie te ontkomen en blijft actief in het verzet.
In de oorlog krijgt hij film- en toneellessen van de ondergedoken Duitse regisseur Ludwig Berger en hij is met Fritz Kahlenberg initiatiefnemer van de Ondergedoken Camera. Bij de bevrijding van Amsterdam ontvangt hij, inmiddels chef-staf van de Orde Dienst Binnenlandse Strijdkrachten Amsterdam-Zuid, namens de commandant, de eerste Britse verkenners, de Polar Bears. Daarmee ontzenuwt hij de misvatting dat het de Canadezen waren die als eerste Amsterdam bevrijd hebben. Na de oorlog weet Van Renterghem zijn droom te verwezenlijken: hij emigreert naar de Verenigde Staten en komt terecht in de filmwereld van Hollywood.