De magie van verf

De Magie van Verf, Hans de Bruijn en de herschepping van de romantische traditie Het werk van Hans de Bruijn (1959) kenmerkt zich door zijn krachtige manier van schilderen. Schilderijen van 2 bij 3 meter zijn geen uitzondering, maar ook op klein formaat is hij een ware meester. De Bruijn is gebiologeerd door de romantiek. Door details uit deze traditie uit te vergroten en in zijn eigen expressieve handschrift te vertalen, eigent hij zich deze traditie toe en geeft er nieuwe dimensies aan. Een belangrijk onderwerp in het werk van De Bruijn is de ruïne, het onderwerp bij uitstek van de romantici. Hij weet deze op een geheel eigen, nog niet eerder geziene wijze te verbeelden. In 2006 schildert Hans de Bruijn een ode aan Rembrandt in de vorm van de ruïne van diens geboortehuis in Leiden, dat in 1977 achteloos afgebroken werd. Later schildert Hans de Bruijn actuelere varianten in de vorm van de museale ruïnes die dankzij de langdurige renovaties of afbraak van belangrijke musea in Amsterdam te zien zijn. Hiermee maakt De Bruijn zichtbaar hoe romantiek in onze tijd een alledaagse ervaring is, maar wel met scherpe randen. Jetteke Bolten-Rempt (oud-directeur van Museum De Lakenhal) zorgde voor een levendig geschreven boek over het oeuvre van Hans de Bruijn. De ruïnes passen in De Bruijns herschepping van de romantische traditie die hij met zijn conceptueel expressionisme nieuwe dimensies geeft. Als geen ander weet hij daarbij de verf - kleur en substantie - tot leven te wekken en dat is de magie van verf.