De wereld van George Minne en Maurice Maeterlinck

Maurice Maeterlinck won honderd jaar geleden als eerste en enige Belgische schrijver de Nobelprijs en dat wordt zeker in Gent uitbundig gevierd. Maeterlinck, afkomstig uit de Gentse katholieke bourgeoisie, was al bij zijn debuut in 1889 gebombardeerd tot literaire revelatie: de onwezenlijke sfeer van zijn gedichten zette zijn stempel op de schrijvers, muzikanten, theatermakers, en beeldende kunstenaars van zijn tijd. Ook het Gentse Museum voor Schone Kunsten richt in het najaar de schijnwerpers op Maeterlinck, maar laat de beeldhouwer George Minne, zijn stadsgenoot, even zeer in de aandacht delen. Minnes sculpturen waren voor Klimt, Kokoschka en Schiele een uiterst belangrijke bron van inspiratie. Ook Maeterlinck herkende in hem 'de grote dichter van het grote leed' en vroeg hem regelmatig om zijn boeken te illustreren. Minne en Maeterlinck hadden een sterke band: zo zeer deelden ze dezelfde gedachten dat Minne soms twijfelde of een idee van hem dan wel van Maeterlinck kwam. De wereld van George Minne en Maurice Maeterlinck volgt het duo van het jaar van hun eerste kennismaking - rond 1886 - en eindigt midden jaren 1890, toen zij Gent verlieten voor Brussel en Parijs. Dit boek schept een levendig beeld van het Gentse artistieke milieu van het einde van de 19de eeuw, waarin opmerkelijke figuren als Grégoire le Roy, Georges Rodenbach en Charles Van de Woestijne, Fernand Knopff en Leon Spilliaert figureren. Robert Hoozee is directeur van het Museum voor Schone Kunsten van Gent. Marian Bisanz-Prakken is conservator van de Grafische Sammlung in de Albertina te Wenen. Denis Laoureux is professor kunstgeschiedenis aan de Université Libre de Bruxelles. Inga Rossi-Schrimpf is conservator tekeningen 19de-20ste eeuw in de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten in Brussel. Cathérine Verleysen is wetenschappelijk medewerker in het Museum voor Schone Kunsten van Gent.