Drie massagraven voor de Nederlandse kunst

Op 22 september 1914 gingen tussen 06.20 uur en 07.55 uur vlak voor de Scheveningse kust drie Britse kruisers ten onder, de Aboukir, de Hogue en de Cressy. Met hen verdwenen 2300 mannen in de golven. Bijna 800 werden gered, maar ruim 1400 verdronken. De veroorzaker was een eenvoudige Duitse onderzeeboot, de U9. Voor de Duitsers was dit een enorme opsteker aan het begin van de oorlog. Bij de Britten kwam het aan als een mokerslag, de grootste klap ooit toegebracht aan de onoverwinnelijk beschouwde Royal Navy.

De auteur heeft na jarenlang onderzoek een buitengewoon toegankelijke reconstructie van dit drama geschreven. Achtereenvolgens beschrijft hij de aanloop, de lotgevallen van de bemanningsleden en de gevolgen, zowel vanuit Britse als Duitse invalshoek. Wat de bemanningen meemaakten wordt verteld in persoonlijke verhalen van overlevenden. Een deel daarvan werd gered door Nederlandse koopvaardijschepen en in ons land opgevangen. Ook dat maakt deel uit van het verhaal van deze aangrijpende en tot nu vergeten ramp.