Een Liefde van Swann

In de niet genoeg te prijzen vertaling van Thérèse Cornips, die een zeldzaam elegant Nederlands heeft weten te vinden ook voor dit tweede hoofdstuk (Een Liefde van Swann) van het eerste deel van Prousts meesterwerk Op Zoek Naar De Verloren Tijd (1913) volgen we de melancholieke kunstkenner Swann in zijn wanhopige liefde voor Odette, een naar zijn oordeel beeldschone vrouw uit de demi-monde.

Hij die gewend is in de meest chique salons van Parijs te vertoeven, die kind aan huis is met de groten der aarde, 'verlaagt' zich door zich in dringen in een voor de Parijse standaard van die tijd, mediocere salon, de kleine kring der Verdurins. Zijn radeloze verliefdheid laat hem avonturen beleven die geen luisteraar hem toewenst, en die tegelijkertijd iedere verliefde zelf aan den lijve heeft ondervonden.

Wij, Proustlezers en -luisteraars kunnen niet anders dan ons blijvend verbazen hoe iemand in staat is honderden bladzijden achtereen zo secuur en zonder ooit in herhalingen te vervallen, de menselijke ziel te ontrafelen, en die dat op een wijze doet die behalve van een onnavolgbare literaire schoonheid, van het inzicht getuigt dat zoals dat van een chirurg, die in staat is zenuw voor zenuw bloot te leggen.

De schakering van gevoelens, de waaier van tegenstrijdigheden die de liefde iemand in een staat van opperste ontreddering kan brengen, maakt dat de persoon Swann, door Proust opgeroepen, als een schepsel van vlees en bloed tot onze intieme vriendenkring gaat behoren, en dat wij tijdens het lezen en luisteren voortdurend terugschakelen naar ons zelf en wanhopig bijna proberen hem te weerhouden van misstappen, maar dat wij ons ook kunnen verheugen in zijn schaarse momenten van geluk. De kant van Swann, bestaande uit Combray, Een liefde van Swann en Plaatsnamen, de naam, is door Hans Croiset op meesterlijke wijze vereeuwigd.

Opgenomen in juni 2011 in Heartland Studio, Amsterdam met de stem van Hans Croiset.
Regie en techniek: Kees Schafrat
Editing: Robin van Vliet
Mastering: Jack Moelands