Geschiedenis van de Russische muziek

De Russische muziek verovert stormenderhand de podia. Het gaat niet meer om een beperkt aantal overbekende werken - de hele schatkamer wordt opengelegd. Het repertoire van de opera, de kamermuziek, de liedkunst en de symfonische muziek wordt verrijkt met honderden werken, van Glinka tot Sjostakovitsj. De kennis omtrent deze muziek loopt daarbij ten achter: romantische beelden van de levensloop van de componisten; hardnekkige legenden; gemakkelijke opvattingen over volksmuziek, westerse invloed, sovjetmuziek en dergelijke. Er is dus reden voor een analytische geschiedenis van de Russische muziek, met aandacht voor de achterliggende geschiedenis van ideeen, cultuur en politiek.

Recensie(s)
NBD|Biblion recensie
Behandeld wordt hier de Russische 'klassieke' muziek, vanaf ca. 1850 (daarvoor bestond er in Rusland alleen liturgische en volksmuziek) tot ca. 1962 (wat daarna komt, is nog 'te vers' voor historische studie). Het gaat vooral om de grote lijnen, en lang niet alle werken worden besproken of zelfs maar genoemd. Wie wil weten wat er over een bepaalde componist wordt geschreven, zal heel wat moeten bladeren via het uitgebreide register. De stof wordt degelijk en grondig behandeld, en over invloeden van volksmuziek, Westerse muziek en Sovjetregering wordt heel evenwichtig en genuanceerd geschreven; zo'n hoofdstuk als dat over Sjostakovitsj mag werkelijk voorbeeldig heten. Uitgebreide documentatie en literatuurlijst ontbreken niet. Goed leesbaar geschreven en gedrukt: een waardevol studieboek.
(Biblion recensie, Hans Wagemans.)