Gesprek als grenservaring

Aan de basis van deze tekst ligt een filosofische ervaring. De ervaring van een onbehagen met de wijze waarop er vandaag gedacht en gesproken wordt over onderwijs en opvoeding, die zich ook uitdrukt in een welbepaalde opvatting en belangstelling voor filosoferen met kinderen (FmK). Als antwoord op deze ervaring is deze tekst een poging om los te komen van die opvatting en van die wijze van denken en spreken. Daarom is het geen analyse van FmK. Het is een portret dat toelaat de mogelijkheidsvoorwaarden waaronder FmK kan verschijnen in het licht te stellen. Zo opent het de mogelijkheid om een contrast te belichten tussen een vorm van FmK die het kind uitnodigt zichzelf op het spel te zetten en een vorm die ervoor zorgt dat niet buiten de regels van het spel kan worden getreden.