Iedereen wist het

Lydia Gouardo"s lijdensweg begon op haar negende. Ze was een gevangene in het huis van haar vader, die haar soms meerdere malen per dag verkrachtte, en haar stiefmoeder deed niets om haar te helpen. Vaak werd ze dagen achtereen opgesloten op zolder. Soms, als ze erg werd mishandeld, liep ze weg, maar de politie bracht haar altijd binnen korte tijd weer naar huis. Niemand greep in: de buren niet, de politie niet, en ook niet de artsen in het ziekenhuis waar Lydia haar zes kinderen kreeg, hoewel haar vader er tegen hen zelfs over opschepte dat hijzelf de vader van de kinderen was. Lydia was zo gehersenspoeld dat zij pas na de dood van haar vader in 1999 begon te beseffen dat wat haar was overkomen niet normaal was. Ze begon een rechtszaak tegen haar stiefmoeder, die uiteindelijk in 2006 tot vier (!) jaar gevangenisstraf werd veroordeeld.