Ik had een vriend in Gaza

Na een bomaanslag in Jeruzalem, waarbij ze zelf slachtoffer had kunnen zijn, schrijft de 17-jarige Tal Levine met gevaar voor eigen leven een brief aan een Palestijnse jongen in de Gazastrook. Maar deze ‘Gazaman’ blijkt helemaal niet zo geïnteresseerd te zijn in Tal als zij in hem. Met de mysterieuze jongeman die zich in zijn emails ‘Gazaman’ noemt probeert Tal een dialoog te starten over de strijd tussen Israël en de Palestijnen. Zijn eerste reacties zijn niet echt bemoedigend. ‘Ik ben niet van plan om je mijn levensverhaal te vertellen. Dat wil je wel, maar ik doe het niet. Tot ziens voor altijd!’ Maar Tal geeft niet op. Na een radiostilte beantwoordt hij toch weer haar mail, en langzaam legt hij zijn masker af. Van Gazaman leert Tal hoe het is om op een klein strookje land met duizenden anderen samengepakt te zitten, zonder hoop op een toekomst. Gazaman krijgt door Tal een minder sarcastische en meer positieve kijk op het leven én meer begrip voor de Israëlische zaak. Dit boek is een verpletterend verslag van een turbulente ‘krijgen-ze-elkaar-of-niet’ liefdesrelatie.