Ik heb niets tegen antisemieten, ik lééf ervan

Het razende leven van Ischa Meijer (1943-1995) ging niet onopgemerkt voorbij. Daar zorgde hij zelf wel voor. In zijn werk streed hij tegen hypocrisie en onwaarachtigheid. Hij rekende genadeloos af met het verstikkende Joodse milieu waaruit hij voortkwam. Tegenover de geheimtaal die er in veel naoorlogse huizen gesproken werd, zette hij zijn eigen vocabulaire waarmee hij ‘de hele wereld te lijf ging om te demaskeren’. Zijn uitgangspunt: iedereen heeft iets te verbergen. Ronit Palache toont aan de hand van Meijers geschreven werk hoe hij zich in diverse gedaanten uitsprak over Joodse kwesties: als gevreesd theaterrecensent die in latere jaren zélf het podium beklom, als nietsontziend interviewer die anderen liet zeggen wat hij zelf niet kon verwoorden, als dichter en schrijver en als columnist, via zijn personage De Dikke Man.