Naaktlopen met je hersenen

'Het schrijven van een gedicht is in feite naaktlopen met je hersenen' zei Leo Vroman. De schrijvers van de gedichten die in de vierde editie van de Turing Nationale Gedichtenwedstrijd de Top 100 bereikten, zeggen het hem waarschijnlijk graag na. Dichten is een ingewikkeld spel: van je blootgeven en kritisch zijn, van voelen en denken, van ervaring en reflectie.De TURING NATIONALE GEDICHTENWEDSTRIJD stelt zich tot doel dit spel zo veel mogelijk te stimuleren. Jaarlijks doen er ongeveer 2500 mensen op anonieme basis mee aan deze wedstrijd. Samen sturen ze zo'n 10.000 gedichten in. Deze gedichten worden eerst beoordeeld door een jury samengesteld uit redacteuren van de tijdschriften AWATER en POEZIËKRANT. Zij stellen een Top 100 samen die vervolgens wordt beoordeeld door een jury onder leiding van de Dichter des Vaderlands, Ramsey Nasr. De winnaar (deze editie Onno Kosters met 'Doe-het-zelf') krijgt niet alleen een grote prijs van 10.000 euro (de grootste prijs voor één gedicht ter wereld!), maar heeft ook kans een bundel te publiceren en wordt uitgenodigd om op te treden.