Over oude rivieren en nieuwe sporen

De kringloopgedachte en vooral het fluïde lopen als een rode draad in de video's en schilderijen van Joost Colpaert (1965). Dit vertaalt zich expliciet in de recente reeks schilderijen en werken op papier waarin de geografische realiteit van meanderende rivieren wordt getransformeerd naar een abstractie. In zijn werken combineert hij steeds rivierlopen met de spontane zelforganisatie van allerlei vloeistoffen en olieverf. Deze rivieren slingeren diep in de achtergrond of treden in andere werken als brede stromen op de voorgrond. Een meanderende rivier versus het omringende rechtlijnig stratenplan of een vloeiierige, ongeordende ondergrond versus een brede rivierloop weken onze gevoeligheid los. De werkwijze waarbij de geografische realiteit naar een abstractie wordt omgetoverd, zet de tegenstelling tussen chaos & orde, natuurkrachten & menselijk ratio extra in de verf. Of, hoe de bron van alle leven een bron van inspiratie vormt.