Roos, Rose

Nederland, het woord betekent voor Roos: haar wortels en vooral Viktor, haar grote liefde. Altijd is ze met hem in gesprek: dit vertellen, dat vragen.
In Parijs leidt Rose een ogenschijnlijk geslaagd bestaan met man en kinderen, ingekaderd door een keurige schoonfamilie. Kiezen tussen de kinderen en Viktor kan ze niet. Verdeeld leven des te beter. Ze is immers flink. Viktor, even taai als zij, wacht, en leeft op zijn noodrantsoen van moed en deemoed.

Twee gebeurtenissen slaan Roos/Rose de regie van het dubbelleven uit handen maar openen de weg naar Viktor. Tot een lang en gelukkig leven van Viktor en Roos samen komt het echter niet want Viktor wordt weggeblazen uit het leven. Het schijnt eenvoudig niet te mogen. Voortdurend in gesprek met Viktor die haar in alle vezels is gaan zitten, zoekt Roos/Rose opnieuw grond onder de voeten. De kinderen vinden een huis voor haar.