Sanatorium Zonnestraal

Het in 1925 door architect Jan Duiker ontworpen Sanatorium Zonnestraal is een van de hoogtepunten van de architectuur van de twintigste eeuw. De rijke geschiedenis en de ingrijpende restauratie worden beschreven in het omvangrijke boek Sanatorium Zonnestraal. De geschiedenis en restauratie van een modern monument. Sanatorium Zonnestraal, in Hilversum, is een icoon voor het Nieuwe Bouwen. Het complex werd geopend in 1928 als hersteloord voor diamantslijpers met tuberculose. Begin jaren zestig verviel het complex tot een ruïne. In 1982 werd begonnen met de zeer omvangrijke restauratie die dit jaar is voltooid door architecten Hubert-Jan Henket en Wessel de Jonge. De strijd om erkenning van Zonnestraal als monument en de complexe restauratie leest als een spannend boek, maar vormt ook een cruciaal dossier voor de omgang met jonge monumenten. In deze publicatie wordt de bijzondere geschiedenis van het sanatorium in beeld gebracht met historisch beeldmateriaal, tekeningen en plattegronden. Tevens laat dit boek het indrukwekkend resultaat zien van de jarenlange restauratie. In Sanatorium Zonnestraal beschrijven internationale deskundigen de ontstaansgeschiedenis van het Zonnestraalcomplex en de architectonische, landschappelijke en bestuurlijke aspecten van het restauratieproces. Een kleurrijk portret van een monument van het Nieuwe Bouwen. Zonnestraal staat op de nominatie om te worden toegevoegd aan de Werelderfgoedlijst van de Unesco. De restauratie van Sanatorium Zonnestraal is in november bekroond met de World Monuments Fund/Knoll Modernism Prize 2010. Architecten Bierman Henket architecten en Wessel de Jonge kregen de prijs in het Museum of Modern Art (MoMa) in New York. Tijdens de uitreiking prees Barry Bergdoll, hoofdcurator Architecture and Design van het MoMA, het gerestaureerde Zonnestraal: “De restauratie van Zonnestraal overtrof alle criteria voor deze prijs. Zonnestraal is een juweel van beton en glas.”