Spinsel van de eenzaamheid

Een zoon doet een ontroerende poging greep te krijgen op de vage, bijna zichzelf ontkenende persoonlijkheid van zijn vader. diens plotselinge dood confronteerd de zoon met een vloedgolf van herinneringen, gevoelens en verloren gegane illusies. De verteller wil weten hoe en wie zijn vader was. Een zestig jaar oud moordmysterie moet van beslissende invloed zijn geweest op de contradicties in het karakter en gedrag van zijn vader. De zoektocht werpt de verteller definitief op zichzelf terug. Door de scheiding van zijn vrouw en kinderen is hijzelf in een luchtledig komen te hangen. zijn perspectieven lijken verschrompeld. Paul Auster bezat al een reputatie als dichter, essayist en vertaler toen hij in 1982 Het spinsel van de eenzaamheid publiceerde. Het boek is geheel gebaseerd op autobiografisch materiaal, al beschouwt Paul Auster zelf het niet als een integrale autobiografie: 'Ik hoopte de waarheid omtrent een aantal zaken te kunnen achterhalen en heb daarvoor mijn persoonlijke leven prijsgegeven. Ik diende slechts als voorbeeld.' Overpeinzingen, herinnringen en associaties zijn de middelen waarmee Auster zicht probeert te krijgen op de onlosmakelijke banden tussen heden en verleden.