Verdachte portretten

De rechtbanktekening bestaat bij de gratie van een fotografeerverbod in de rechtzaal - dat overigens niet wettelijk verankerd is. In dit boek zijn er een stuk of 30 verzameld. Het bevat interviews met de tekenaars en gaat in op de historische en juridische kanten van de rechtbanktekening. Mink K. verscheen voor de rechter voor handel in drugs, maar wilde niet met zijn gezicht in de krant. Dat meldde diens advocaat aan rechtbanktekenaar Aloys Oosterwijk. De verdachte zelf bleek er niet zo mee te zitten. ‘Als ik er maar een beetje knap op sta.’ Boze verdachten uiten wel eens een dreigement maar de ‘echt grote jongens’ hebben meestal geen bezwaar. Overigens is ook de rechterlijke macht niet altijd blij met de tekenaar. Chris Roodbeen (De Telegraaf): ‘We worden gedoogd, dus we houden ons gedeisd.’ Oosterwijk, Roodbeen en andere tekenaars en tekenaressen komen aan het woord in Verdachte portretten. Rechtbanktekeningen van Paul Arnoldussen. Ze vertellen over hun werk – karikaturaal of realistisch, herkenbaar of onherkenbaar –, morele dilemma’s, bijzondere verdachten en onvergetelijke zaken. Paul Arnoldussen is journalist van Het Parool. Hij publiceerde eerder Het Hoofdkwartier. Een eeuw café Scheltema (met Ko van Geemert) en Twee broers, drie levens. Henri & Anton Pieck (met Hans Olink). Verdachte portretten. Rechtbanktekeningen verschijnt bij de tentoonstelling van rechtbanktekeningen die op 22 september wordt geopend in het Persmuseum in Amsterdam (ism de Amsterdamse rechtbank). Na 6 november 2011 is de expositie te zien in diverse gerechtsgebouwen in Nederland.