Zeepost

Judith Herzberg debuteerde als dichteres in 1963 met Zeepost. In deze bundel, opgedragen 'Aan mijn ouders', zijn de volgende gedichten opgenomen: Opmaat, Plataan, Daglicht, Begraven, Hardop voelen, Zeedrift, Park, Tussen IJstijden, Valti, Het Volle Leven, Ochtend, Liedje, Kind, Moed, Gedachten, De Stem, Urbanizational, View, Terug, Katje, Deut. 20, Minima, Voorradig Gevoel, Magie, Oude Vrouw, Eiland, Winters Bethulië, In het Wilde Weg, Dichterbij, Ouderdom, Melancholie, Bij een Foto, Commentaren op het Hooglied en Bergmeer.Liedje Had ik hem en hij mij koud gelatentoen het nog kon, of even maargeraakt, zoals een vlinder de aarderaakt, niet zwaarder, niet vaker -maar nee het werd een ondernemingzo zwaar als een kolom wateronderin de zee. Daar warenwij niet op gebouwdKommaar zeidieEven leek het een giraffelevenhoofden hoog boven de bomenwij raakten niet verward wij raakten nietversleten, zo leek het 's avondsop hoge benen over vlakteszwevend. Wij hielden het zelfnauwelijks bij. Daar warenwij niet op gebouwd.Kommaar zeidieToen werden we mensen met iets van devlinder: ik kom zo terugen iets van het onderzeese: druk.En iets van giraffen, mogelijkhoogmoedig. Maar had ik het kouden dat had ik het vaak dan wouhij me warmen. Daar warenwij op gebouwd.Kommaar zeidie